کد مطلب:51549 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » متفرقه

از سرگذشت خوارج چه درسهايي ميتوان آموخت؟

الف: درس اول اين است كه هر وقت جاهلها و نادانها و بيخبرها مظهر قدس و تقوا شناخته شوند و مردم آنها را سمبل مسلمان عملي بدانند، وسيلة خوبي به دست زيركهاي منفعتپرست ميافتد. اين زيركها همواره آنها را آلت مقاصد خويش قرار ميدهند و از وجود آنها سدي محكم جلو افكار مصلحان واقعي ميسازند. بسيار ديده شده است كه عناصر ضداسلامي رسماً از اين وسيله استفاده كردهاند؛ يعني نيروي خود اسلام را عليه اسلام به كار انداختهاند. استعمار غرب تجربة فراواني در استفاده از اين وسيله دارد و در موقع خود از تحريك كاذب احساسات مسلمين, خصوصاً در زمينة ايجاد تفرقه ميان مسلمين, بهرهگيري مي​نمايد. چقدر شرمآور است كه مثلاً مسلمان دلسوختهاي درصدد بيرون راندن نفوذ خارجي برآيد و همان مردمي كه او ميخواهد آنها را نجات دهد با نام و عنوان دين و مذهب، سدي در مقابل او گردند. آري اگر تودة مردم جاهل و بيخبر باشند، منافقان از سنگر خود اسلام استفاده مينمايند. رسول اكرم فرمود:
«اِنّي ما اَخافُ عَلي اُمَّتيَ الْفَقْرَ وَلكِنْ اَخافُ عَلَيْهِمْ سُوءَالتَّدْبير.» (عوالي اللآلي, 4/39)
]من از هجوم فقر و تنگدستي بر امت خودم بيمناك نيستم. آنچه از آن بر امتم بيمناكم, كجانديشي است. آنچه فقر فكري بر امتم وارد ميكند، فقر اقتصادي وارد نميكند.[
ب: درس دوم اين است كه بايد كوشش كنيم طرز استنباطمان از قرآن صحيح باشد. قرآن آنگاه راهنما و هادي است كه مورد تدبر صحيح واقع شود، عالمانه تفسير شود، از راهنماييهاي اهل قرآن ـ كه راسخين در علم قرآناند ـ بهره گرفته شود. تا طرز استنباط ما از قرآن صحيح نباشد و تا راه و رسم استفاده از قرآن را نياموزيم، از آن بهرهمند نخواهيم گشت. سودجويان و يا نادانان گاهي قرآن را ميخوانند و احتمال باطل را دنبال ميكنند. همچنانكه از زبان نهجالبلاغه شنيديد آنها كلمة حق را ميگويند و از آن باطل را اراده ميكنند. اين، عمل به قرآن و احياي آن نيست بلكه اماتة قرآن است. عمل به قرآن, آنگاه است كه درك از آن, دركي صحيح باشد.
قرآن همواره مسائل را به صورت كلي و اصولي طرح ميكند, ولي استنباط و تطبيق كلي بر جزئي بسته به فهم و درك صحيح ماست؛ مثلاً در قرآن ننوشته در جنگي كه در فلان روز بين علي و معاويه در ميگيرد حق با علي است. در قرآن همين قدر آمده است كه:
«وَاِن طائفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلوُا فَاَصْلِحوُا بَيْنَهُما فَاِنْ بَغَت اِحديهُما عَليَ الْاُخْري فَقاتِلُوا الَّتي تَبْغي حَتّي تَفئَ اِلي اَمْرِ اللهِ.» حجرات/9.
]اگر دو گروه از مؤمنان كارزار كردند، آشتي دهيد آنان را و اگر يكي بر ديگري سركشي و ستمگري كند، با آنكه ستمگر است نبرد كنيد تا به سوي فرمان خدا برگردد.[

---

مجموعه آثار شهيد مطهري ج14 ـ جاذبه و دافعه علي(ع) صفحه: 334
شهيد مطهري